Tom przynosi sporą porcję wiedzy o ćwierćwieczu (1989-2014) funkcjonowaniu Caritas Archidiecezji Warszawskiej. Historia ta ukazana jest przy tym w szerszym kontekście losów Caritas w Polsce jako najważniejszej nowożytnej instytucji dobroczynnej Kościoła katolickiego. A losy te były skomplikowane, a przez to niezwykle ciekawe. W przeciągu stulecia kościelną Caritas budowano bowiem w Polsce trzykrotnie: w latach 30. XX wieku – po odzyskaniu niepodległości, po zakończeniu II wojny światowej oraz w latach 90. XX wieku – po odrzuceniu komunizmu. Walorem publikacji jest to, że nie jest ona jednowymiarową „laurką” działalności charytatywnej Kościoła ani zbiorem luźno powiązanych ze sobą tekstów „okolicznościowych”. Redaktorowi tomu i autorom udało się ominąć oba ryzyka towarzyszące przygotowywaniu publikacji jubileuszowych. Teksty, oparte na solidnych materiałach źródłowych, w narracji wzajemnie się dopełniają, dając pogłębiony obraz społecznych, etycznych i politycznych uwarunkowań akcji charytatywnej Kościoła w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem Archidiecezji Warszawskiej.
– dr hab. Marek Rymsza, Uniwersytet Warszawski
/fragment recenzji wydawniczej/
