Przemiana ustrojowa w Polsce pod koniec lat 80. ub. wieku uruchomiła procesy, które znacząco zmieniły sposób funkcjonowania jednostek penitencjarnych. Opieka religijna, działania duszpasterskie skierowane do osób pozbawionych wolności oraz funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej od tego czasu stały się kolejnym środowiskiem dla
duszpasterzy zajmujących się skazanymi oraz osobami, które w ramach swojego zatrudnienia i służby gwarantują prawidłowe wykonywanie kary pozbawienia wolności. Kara ta zazwyczaj powoduje zmianę i wywiera określone skutki w funkcjonowaniu więźnia i jego najbliższych. W tak odmiennej sytuacji życiowej opieka i działania pastoralne wydają się
istotnym elementem wspierającym skazanego. Natomiast funkcjonariusze Służby Więziennej, wykonując swoją profesję, są narażeni także na konsekwencje wynikające z trudnej i obciążającej pracy w jednostkach penitencjarnych. Swoistość tych miejsc oraz określony sposób funkcjonowania osadzonych i funkcjonariuszy mogą być impulsem do tego, aby
doskonalić i rozwijać to specyficzne duszpasterstwo.
The author of the article describes the changes in the functioning of penitentiary institutions in Poland after the political changes in the late 80s of the last century. The consequence of these changes is taking wider pastoral care both of prisoners and employees of the Prison Service. The author points out organizational and legal changes including those that are related to the status of the prison chaplain and activity of secular
